Rzeczywisty charakter a nie nazwa świadczenia
To wniosek płynący z niedawnego wyroku NSA (sygn. II FSK 832/21), którego uzasadnienie właśnie zostało opublikowane.
Sprawa rozpoczęła się od sporu dotyczącego interpretacji. Spółka zatrudniała pracownika na podstawie umowy o pracę w systemie zadaniowym, nie ewidencjonując czasu pracy, lecz wypłacając wynagrodzenie minimalne. W okresie letnim wypłacała pracownikowi dodatkowe świadczenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Pracownik wystąpił do sądu pracy o zapłatę wynagrodzenia za te godziny, chociaż już otrzymał ekwiwalent. W trakcie postępowania zawarto dwie umowy – jedną o rozwiązaniu umowy o pracę i drugą o zapłacie wynagrodzenia za nadgodziny. Mimo braku faktycznego roszczenia, spółka zobowiązała się zapłacić pracownikowi odszkodowanie.
Wątpliwość pojawiła się w kwestii opodatkowania tego odszkodowania. Spółka uważała, że nie podlega ono podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. Jednak Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że kwota ta powinna być opodatkowana, ponieważ miała zrekompensować utracone korzyści z tytułu rozwiązania umowy o pracę.
Spółka zaskarżyła decyzję do WSA, który poparł stanowisko fiskusa. NSA również podzielił to zdanie, orzekając, że wypłacone świadczenie nie jest odszkodowaniem, lecz elementem wynagrodzenia. Sąd zauważył, że nazwa odszkodowania nie zmienia jego charakteru, a w tym przypadku miało ono zrekompensować pracownikowi stracone korzyści.
Warto pamiętać, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe powinny być interpretowane ściśle. Otrzymana kwota musi faktycznie stanowić odszkodowanie i bazować na ugodzie sądowej. W przeciwnym razie, jak w przedstawionej sprawie, będzie traktowana jako element wynagrodzenia i podlegać opodatkowaniu.
Warto zauważyć, że odszkodowanie ma rekompensować konkretne szkody, zaś nazwa nie zmienia faktycznego charakteru świadczenia. Odszkodowanie jest formą rekompensaty za poniesioną szkodę, natomiast wypłacone pracownikowi świadczenie było elementem wynagrodzenia. Dlatego należy dokładnie analizować faktyczny charakter przyznanych świadczeń, a nie tylko ich nazwę.